Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο σε εφτά μέρες… Και ο Φιλαλήθης (θεός του πανεπιστημίου) συμφώνησε

Στις 19-20/11 το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Παν/μίου Ρεθύμνου οργάνωσε διήμερο εκδηλώσεων οικονομικής ενίσχυσης στο χώρο του πανεπιστημίου, το οποίο περιλάμβανε προβολές ταινιών και ντοκιμαντέρ, συζητήσεις, παρουσίαση βιβλίου, γλέντι με φαγητό, ζωντανή μουσική και πάρτι. Η πρώτη μέρα ήταν κυρίως αφιερωμένη στον αντιφασισμό και τον αντιρατσισμό και η δεύτερη στο φοιτητικό κίνημα του 2006-’07.

Aπό την πρώτη στιγμή ο αντιπρύτανης Φιλαλήθης εκπροσωπώντας αυθαίρετα την πρυτανεία, προσπάθησε με κάθε μέσο να εμποδίσει και να σαμποτάρει το διήμερο. Τα μέσα που χρησιμοποίησε ήταν να αναγκάσει το προσωπικό του παν/μίου να απαγορεύει την είσοδο και να διαπληκτίζεται με όποιον ήθελε να περάσει την πύλη από το απόγευμα της παρασκευής και  μετά. Ταυτόχρονα, έλεγχε την κατάσταση με προσωπικά τηλεφωνήματα στην πύλη, ζητώντας να του δηλωθούν τα προσωπικά στοιχεία ατόμων του Στεκιού για να τα χρησιμοποιήσει όπως νομίζει. Παράλληλα, ακολούθησε τακτική εκφοβισμού τοποθετώντας για κάποιες ώρες μέλη της ασφάλειας με πολιτικά έξω από το πανεπιστήμιο.

Με αφορμή λοιπόν το γεγονός ότι οι εκδηλώσεις του διημέρου έγιναν κανονικά και οι απολυταρχικές πρακτικές του δεν καρποφόρησαν, ο αντιπρύτανης φορώντας το προσωπείο της «δημοκρατίας» –που ενίοτε φορούν τα απολυταρχικά καθεστώτα- και επιδιώκοντας να βολιδοσκοπήσει τις διαθέσεις, κάλεσε τη φοιτητική κοινότητα σε συζήτηση γύρω από την ελεύθερη προσβασιμότητα στον πανεπιστημιακό χώρο.

Εκεί δεν έχασε ούτε λεπτό, εξαπολύοντας άμεση επίθεση στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι. Αρχικά ισχυρίστηκε ότι το ζήτημα είναι τεχνικό, δηλαδή υπήρχε έλλειψη αιθουσών διδασκαλίας. Αυτό προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των φοιτητών, αφού είναι γνωστό ότι εμπορικές επιχειρήσεις έχουν πάρει εργολαβία τη σίτιση και άλλες υπηρεσίες μέσα στο πανεπιστήμιο, οι οποίες απασχολούν πολύ περισσότερες αίθουσες απ’ ότι το Στέκι. Στο σημείο αυτό ξεμπρόστιαστηκε και αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι πρόκειται για «θέμα ουσίας», καθώς ο χώρος του Στεκιού αποτελεί άβατο και γκέτο μέσα στο πανεπιστήμιο. Μάλιστα, με τη συγκεκριμένη άποψη συμφώνησε και ο κύκλος από τα παπαγαλάκια της ΠΑΣΠ που τον περιέβαλε.

Όποιος έκανε τον κόπο να διαβάσει έστω κι ένα από τα κείμενα που έχουν βγει από το Αυτοδιαχειριζόμενο  Στέκι, θα γνώριζε ότι είναι ένας ελεύθερος, αυτοδιαχειριζόμενος, κοινωνικός χώρος, αντιεμπορευματικός και ανοιχτός όχι μόνο σε όλη τη φοιτητική κοινότητα, αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς διάκριση σε καθοδηγητές και σε καθοδηγούμενους, διευθύνοντες και εκτελεστές. Γι’ αυτό τον λόγο το στέκι είναι ανοιχτό σε οποιονδήποτε θελήσει να συμμετέχει και να συνδιαμορφώσει ισότιμα για τη λειτουργία του, κλειστό όμως για αυτόν που θα θελήσει να περάσει την κομματική του γραμμή. Οι απόψεις που εκφράζονται μέσα από το στέκι στηρίζονται στην ελευθερία, την ισοτιμία και την αλληλεγγύη. Προφανώς λοιπόν, πρόκειται για θέμα ‘ουσίας’…

Είναι τραγελαφικό που ο κος Φιλαλήθης (μόνο κατ’ ευφημισμό) χρωματίζει το στέκι ως άβατο, τη στιγμή που ο ίδιος –σύμφωνα με λεγόμενά του στη συζήτηση- επιδιώκει να κάνει το ίδιο το πανεπιστήμιο άβατο για όλους, εκτός από τους φοιτητές και όσους εργάζονται εντός, α, ναι, και τους μπάτσους. Στην ουσία επιδιώκει να εφαρμόσει στην πράξη τους νόμους των Κουτσίκου και Διαμαντοπούλου, αδιαφορώντας που σύσσωμη η φοιτητική κοινότητα έχει έρθει σε ρήξη μ΄ αυτούς και εξακολουθεί να αγωνίζεται εναντίον τους. Επιδιώκει το πανεπιστήμιο της εμπορευματοποίησης  και των μάνατζερ, όπου θα παράγονται αυτοματοποιημένα μυαλά, έτοιμα να πάρουν τις θέσεις τους στα γρανάζια της μηχανής του συστήματος, ενώ η δωρεάν παιδεία και το πανεπιστημιακό άσυλο θα έχουν για τα καλά μπει στα νεκροκρέβατά τους.

Το πανεπιστήμιο δεν είναι μια γυάλα απομονωμένη από το κοινωνικό σύνολο αλλά αποτελεί κομμάτι της κοινωνίας. Συνεπώς, οι ταξικές και κοινωνικές αντιθέσεις  που οδηγούν σε κοινωνικούς αγώνες και κινήματα αντανακλώνται και συνεχίζονται και στο ίδιο το πανεπιστήμιο. Μάλιστα, όπως μας διδάσκει η ιστορία, πολλές φορές το πανεπιστήμιο έχει αποτελέσει χώρο πολιτικών ζυμώσεων που έχουν πυροδοτήσει σημαντικά κινήματα στα οποία οφείλουμε πολλά από τα σημερινά μας κεκτημένα.  Ένα απ΄ αυτά είναι το άσυλο το οποίο διασφαλίζει την ελευθερία έκφρασης και πολιτικής σύγκρουσης και πρέπει να είναι ανοιχτό σε όλους αφού έχει κατακτηθεί μέσα από αιματηρούς κοινωνικούς αγώνες.

Μάλιστα, το πανεπιστημιακό άσυλο δεν αποτελεί νομοθετικό ζήτημα, όπως διακηρύττουν κάποιοι, αποτελεί ζήτημα ουσίας, είναι αντικείμενο συσχετισμού δύναμης ανάμεσα στην εκάστοτε κεντρική εξουσία και τους κοινωνικά  και ταξικά καταπιεσμένους.

Για όλους αυτούς λοιπόν, τους λόγους βρισκόμαστε απέναντι κε Φιλαλήθη. Έτσι, γίνεται εμφανές ποιο είναι το «πρόβλημα ουσίας» γύρω από τη λειτουργία και τη δράση του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού στο πανεπιστήμιο · προφανώς αυτοί που λειτουργούν με δομές αντίθετες στο σύστημα συγκρούονται με τους υπηρέτες και υποστηρικτές του συστήματος (γνωστοί και ως προσκυνημένοι, ρουφιάνοι κλπ), προφανώς η «εξουσία» –όποιο πρόσωπο και αν έχει- πρέπει να βρίσκει τρόπο να καταστέλλει αυτούς που αγωνίζονται εναντίον της. Η πρυτανεία επιχειρεί να φιμώσει το στέκι με κάθε τρόπο γιατί ενοχλεί την ίδια και τον κύκλο πολιτικοοικονομικών συμφερόντων γύρω της. Με τον τρόπο αυτό τάσσεται αυτόματα με την πλευρά αυτών που έκαψαν το στέκι την 23η Οκτωβρίου αφήνοντας τα ναζιστικά τους σύμβολα στους τοίχους και τους παρέχει νομιμοποίηση. Η αλήθεια είναι ότι ο εμπρησμός του στεκιού, ιδιαίτερα τη δεδομένη περίοδο, εξυπηρετεί μια χαρά τα συμφέροντα της πρυτανείας και του κύκλου της· άλλωστε εκεί που δε φτάνει το γκλομπ του μπάτσου φτάνει το χέρι του φασίστα.

Ό,τι και να κάνουν, ο χώρος του στεκιού θα παραμείνει ως έχει, με τα χαρακτηριστικά και τις δομές που έχει και θα τον υπερασπιζόμαστε αγωνιζόμενοι ενάντια σε κάθε εξουσιαστική πρακτική και συμπεριφορά.

 

 

Υ.Γ: Κε Φιλαλήθη μην το πάρετε ως προσωπική επίθεση, απλώς οι θεσμοί ενσαρκώνονται από κάποια πρόσωπα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *